Bir sanatçı gibi
Perdenin en sonunda;
Sevgilim,
Çıkar artık maskeni.
Patlayan alkışlarla
Yürü dosdoğru bana,
Eğil gururlu ve onurlu,
Birleştirelim nefeslerimizi.
Alkışlamazsam eğer
Ellerim kanarcasına;
Çekil ve git,
Yüzünde yeni maskelerle...
Teslim olmuş bir savaşçı gibi,
Sevgilim
İndir artık kalkanını;
Kır üzerindeki zırhsal gizemi.
Uzat ellerini,
Ver yüreğini
Isıt yeryüzünü kış ortasında
Kanımı kaynatan öpüş sıcaklığınla.
Oyun yok, savaş yok
Daima karşındayım çırılçıplak,
Sarıl bana gülüm
Suskulara çizik atarak...
Veya
Bana da maske tak.
Prof. Dr. Kenan ÖZDEN
"İnsan evrende gövdesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar."
-Yaşar KEMAL -