İçimde bir boşluk derin gecelerde,
Dipsiz bir kuyu...
At ki içine taşı, düşsün tangır tungur;
Giderek yiten ses,
Artan bir gizem.
Akıyor zaman, bazen hızlı,
Yavaş kimi zaman.
Kapkaranlık, kış ve zemheri,
Gözümde tütüyor bahar sümbülleri.
Bir ışık,
Titrek mi titrek ve
Yıldız şavkıması:
Hem de şimal yıldızı,
Lakin ne mümkün keşfetmek,
Hep bulutlu, hep puslu...
Durdurmak zamanı,
Işınlanmak,
Kayaları delmek
Ve zerk etmek içine ruhu,
Lakin ne mümkün bozmak bu tılsımı
Ve uçmak yıldıza doğru...
Uzak mı uzak yıldızlarcasına,
Sıcak mı sıcak güneş gibi, yakıcı
ve yakın;
lakin tutamıyorum ışığını...
Prof. Dr. Kenan ÖZDEN
"İnsan evrende gövdesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar."
-Yaşar KEMAL -