Ben demiri eriten ateş,
Dağları delen burgu,
Zirveleri aşan, suya ulaşan ve
Kana kana içen kâşif.
Sorunları öğüten kafa,
Biçareye çare...
Bugün mutluyum ve kederli,
Gönül bahçemde mor sümbüller açmış,
Çiçeğe aşık bir arı,
Ilık ılık esen yel
Yüreğimdeki buzları çözen bahar coşkusu.
Sen nazlı mı nazlı,
Yanakları allı
Dudakları baldan tatlı,
Dili prangalı
Gözleri gözlerimin aynası,
Bendeki yeni benin hasılası...
Gönlüm bire bin verebilir,
Tüm engelleri bir hamlede yere serebilir.
Tuttum incecik belinden
Bir vuruşta yıkmak istedim duvarı,
Yıldızı kurtardım göklerin esaretinden
Ama daha ışıl ışıl parlamadı.
Pınardan çektim suyu,
Ama daha bardağa konulamadı.
Vurdum kazmayı toprağa,
Taşa geldi doğrulamadı.
Bin vermek istedim
Amaaa biri bulamadı,
Eski ben aşılamadı
Hasret ve sevdalara doyulamadı...
Prof. Dr. Kenan ÖZDEN
"İnsan evrende gövdesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar."
-Yaşar KEMAL -