Tanrı Dağlarının Gülü

Bulutlarla örtüşen sıra dağlar;   

Dağlar, dağlar ulu dağlar,

Tanrıya yücelen gök dağlar…  

         Akvaryum gibi,

               Bakışı doyumsuz büyülü dağlar…

Yüksek, kıvrıl kıvrıl,

 Görkemli ve gizemli;

 Tepelerinde kardan beyaz şapkalar..

 Yaz ortasında

  Pamuk bulutlarla öpüşen,

       Bazen mavi göğü okşayan,

     Bazen doru at misali şahlanan

          Sırım gibi delikanlı dağlar…

Gülün nar gibisi senden,

Ayalın has sultanı senden,

Kalpleri tutsak kılan güzeli senden,

Sözün destanı, sesin şarkısı, 

Sokaklara inen su şırıltısı senden,

        Bakmaya doyum olmayan büyülü dağlar…

An olur tepelerin dumanlı,

Saat olur ormanların rüzgârlı,     

Gün olur eteklerin güneşli

      Anın anına uymaz Kırgız gülü,

     Bazen esintili ve okşayıcı, bazen puslu…

Yüksek ve gizemlisin Tanrı’nın dağı misali,

Mavi mavi bakar, güzelliğinle yakarsın..

Dans edersin rakkase biçare,

Söz edersin şiir gibi kalbe çare, 

               Kalbe hançer, Kalbe kinaye…

Sıcak, soğuk, ılık.. 

Bir günde yaşar dört mevsimi yüreğin.

Ağlayan ve gülen, 

       Küsen ve seven, saran ve iten

            Gözleri, çalım atan göz bebekleri can…

Tanrı Dağları Tanrı Dağları,

    Ulu dağlar güzel dağlar, gizemli dağlar,

          Senden sormalı bu gülün hesabını….